Yıl iki bin on iki yarım asırlıksın ozan.
Çocuktun ya,çocukça düşlerin vardı bazan.
Bir fırtına esmemişti henüz uçurtma bozan.
Çocuktun ya çocukça düşlerin vardı... hazan.
İşti, aştı iptila kaygın anlamadın zira.
Dolup taştı iptila kaygın anlamadın zira.
Herşey boştu, iptila kaygın anlamadın zira.
Çocuktun ya, çocukça işlerin vardı bazan.
Takıldın bir sevdanın peşine, dönüp bakmadın.
Ceylandı sevi evin selmavilere akmadın.
Biraz daha istedin,hiç ateşlerden çıkmadın.
Sen yandın ,sen yakıldın gülüşlerin vardı suzan...
Yorulmuştum ,kırılmıştım ,biraz sükut istedim.
Ecel andacımızdaydı azca vakit istedim.
Sende çoktu çok şükür temsili nakit istedim.
Mazeret değil ki mazeret,sevişlerin vardı nazan...
Şimdi ''azaldı lambanın gazı bitti bitecek''
Ecel sabırsız bekliyor bizi yetti yetecek.
Bize yine ol Fatımanın hasreti düşecek.
Hani vuslat derdin dönüşlerin vardı...suizan...
(
Yıl İki Bin On İ Ki... başlıklı yazı
Lütuf VELİ tarafından
26.02.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
