Avuçlarımı sıkıca kapatmıştım,

Unutmuşum;

Ellerimin içinde ellerinin olmayışını

Parmaklarımın arasında,

Sıcak sevgi kırıntılarını aradım,

Mutluluktan artan.

Bir yumruk yaptım…

Sıkıca yakaladığıma inandığım her şeyi

Hayal dünyamda harmanladım.

 

 

Üşümüştü ellerim

Parmaklarım kaskatı kesilmiş

Kalmamış sıcaklığı sevginin,

Seraplar buz kesmiş…

Kırık cam parçası gibi görünüyor silüetin

Oysa; ressamın tablosundaki harika bir eser gibi

Yedi renkte çizilmiştin.

 

Bu kaçıncı son tren?

Zaman mefhumu yok olmuş

Hangi istasyonda senli tarihlerdeyim?

Son hatırladığım elimde tahta bavul,

Senle uzaklara,

Bilinmeyen yerlere  gidiyoruz

Hedef ebediyet ülkesi ve son sefer.

 

Yerimiz ayrılmıştı

Geç kalmamıştık oysa senle

Kıl payı da olsa yakaladık diyordum mutluluğu

Buralar ıssız ve  bom boş

Ne yolcu var,

Ne yol eden,

Ne gelen var

Ne giden…

Sıkı tut ellerimi! bu artık

Hayatımızdaki son tren

 

Gamze  YAĞMUR.

 

27.02.2012

                                                         

( Son Tren başlıklı yazı GamzeYAĞMUR tarafından 2/28/2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.