Aynı çatı altında başka hülyaya dalar.
Kimse ile paylaşmaz,içindeki dertleri.
Sazı alan eline, ayrı tellerden çalar.
Farklı hayat yaşarlar, ailenin fertleri.
Sınır koymaz isteğe,gençlerimiz doyumsuz.
Vermez işe kendini, görevinde sorumsuz.
Hiçe sayar örfleri , gelenekte uyumsuz.
Taşlık yolda koşarlar, ailenin fertleri.
Anne konken turunda,baba kendi işinde.
Oğlan ister araba, gezer okul dışında.
Kızın dersleri zayıf, asidir genç yaşında.
Neden sınır aşarlar, ailenin fertleri .
Bütün gece barlarda,sabaha dek gelmezler.
Dibe vurur harcama sonu nedir bilmezler.
Borca girmiş babanın, gözyaşını silmezler.
İçki içer taşarlar, ailenin fertleri .
Boşa gitti rantları, verdikleri emeğin.
Artık seni terk etti, koruyucu meleğin.
Sapı sağlam değilmiş,bellediğin küreğin.
Eşi hemen boşarlar, ailenin fertleri .
Nerde kaldı değerler,ocak başı sohbeti.
Sıcak külde demlenen, patatesin kümbeti.
Birlik olur yaşardık,hissetmezdik gurbeti .
Şimdi bakıp şaşarlar,ailenin fertleri .
Dede nine hanede,hep birlikte yaşardık
Saygı vardı yürekte,her güçlüğü aşardık.
Yemek vakti toplanır,mutlu olur coşardık.
Hangi kapta pişerler ailenin fertleri .
Vefa yoksa eşlerde, kopar sevda bağları.
Sarsın gerçek sevgiyle sadakatin ağları.
Geri gelmez yaşanan,giden gençlik çağları.
Sabır yoksa düşerler, ailenin fertleri.
Ülkü Ahıska.
Yazdıklarımın kendi ailemle bir ilgisi yok.
Çevremden etkilenip,sizlerle paylaştım
Fondaki resimde küçücük bir çocuk bile mutlu ördek ailesine gıptayla bakıyor