Hangi lahzanın eşiğinde
Kalbimi titreten, sineme sürur bahşeden bir sırdın
Narın vecdinden bahseden, nurun suhuletine davet eden nazardın
Hazanın suskun melalini şehreden vicdandın, ibreti alem için bir ülfet-i candın
Kalem yazmak içindir
Yakan iksirin ecrine meftun eyleyen aşk niyedir
Çelebi olmak, bilmem diye suskun kalmak, halin demiyle yol almak edeptir
Var olanı vermek, yoklukta ki teslimiyetle ceht edip sabırla yoğrulmak nar-ı firkattir
Yakan nedir, od niye payedir
Kül adına fanilik kalbi ihsanın en ulvi sevdasıdır
Ruh duru bir ırmaktır, çerçöp heves adına iradeyi esir eden afattır
Akıl neye tabidir, kalp nazar gâh değil midir, ruh sözünden vazgeçmeyen sadıktır
Ne vakit sofraya oturursan
Her nimeti önünde bulup iştahlanırsan aldırma
Midesini dolduran, gözlerini uykuya kandıran, aklına sahip olmayana baksana
Dünyayı içinde yaşatır, faniliğin lafzına ne kadar uzaktır, dünya ya abanan hezeyandır unutma
Gözlerin yaşa kanacaktır
Sinen boranın şiddetiyle tanışacaktır, oysa dikkat aklındır
Ruhun ne kadar ah etse, kalbin her vakit vicdanını şehredip izanına verse şiardır
Derviş olan, kul olmak adına ruhuyla yol alan insan, ne naif nazardır, her teatinde ecir aslolandır
İtiraf etmek, ifşa olmak değildir
Kalbin sahibine aczi yetinle tövbe etmek kul için diriliştir
Sahip ve malikin, hareket ve kuvvetin yeganesine teslim olmak niteliktir
Hukuk adına kim olduğunu bilmen, hangi hak ve mesuliyete tabi olduğunu öğrenmen irfandır
Yıldızdan vazgeçip güneşe bakmak gerekir
Zira heves ve his aklı kör eden bedeldir, tefekkür etmek niyedir
Ruhundan haberdar ol, kalbin en hakiki aşka ramdır, hak adına şiardır, emek kimedir
Yorma kendini, heder etme vecdini, şecaat bekleyen nefesini, sevdasında ki öte sevgisi firkattir
Mustafa CİLASUN
