KORU KENDÝNÝ

Kaba kuvvet ile bulunmaz,

Ýtimat dediðin sermaye.

Müslüman’ým demekle olmaz,

Deðmeli alýnlar secdeye.

Sana elzem olan imandýr,

Dünya fani hem de yalandýr.

Ýman aþkýný þaha kaldýr,

Ýlâhi aþk lazým kiþiye.

Koru kendini münafýktan,

Vazgeçmeli mülk-ü fenadan,

Korkmamalý cesur düþmandan,

Cesaret gelir kiþiliðe.

Dostu düþmaný iyi taný,

Unutma þüheda ataný,

Yüreklice savun vataný,

Vatan mirastýr geleceðe.

Koru kendini yalancýdan,

Uzakça dur zalim sultandan,

Korkma gerçek kâfir olandan,

Metanet gelirmiþ benliðe.

Ýlim – irfan hedefin olsun,

Yüreðine Hakk aþký dolsun,

Unutma ki sende bir kulsun,

Veda edersin et – kemiðe.

Koru kendini yalakadan,

Her daim konuþur arkandan,

Korkma yürekli düþmanýndan,

Ulviyet hâkimdir senliðe.

Ýman etmiþ insaný ara,

Koþmalý, dost düþünce dara,

Ýnsan öldürmez bir yara,

Dildir zarar veren sevgiye.

Denizlerde ömür tüketip

Deniz nedir bilmeyenler var.

Müslüman adý ile gezip,

Ýman nedir bilmeyenler var.

Þair: Abdullah Yaþar Erdoðan.

Ahmed Yesevi Hazretleri der ki:

Eðer Ýslâmiyet’i, bilmezse bir Müslüman,

Dünya ve âhirette, görür çok zarar ziyan.

Allah’ýn rýzasýný, gözetin ki her zaman,

Ancak böyle kurtulur, âhirette Müslüman.

Sakýn mala ve mülke, gönül baðlama ki,

Elden çýkar sonunda, deðildir çünkü bâki.

“Karûn” dahi malýyla, öðünürdür ki yine,

Mallarýyla birlikte göçtü yerin dibine.

Malýnýn çokluðuyla, ahmaklar maðrur olur,

Onlar ki; cihanda, bulamaz rahat huzur.

Kâfir de olsa bile, sakýnýn kalp kýrmaktan,

Zira daha günahtýr, bu, Kâbe’yi yýkmaktan.