Online Üye
Online Ziyaretçi
bir sabah uyandığında bir bakmışsın istanbul kar altında
sokaklar, caddeler bembeyaz
elimin üzerinde elin kar tanesi gibi dolaşmakta
bir sabah uyandığında bir bakmışsın istanbul kar altında
güvercinler penceremizin önüne tünemiş
hava soğuk mu soğuk, yüzüme dalga gibi vurmakta
bir sabah uyandığında bir bakmışsın istanbul kar altında
geceyi kuşatan göç sona ermiş
gökyüzünden bambaşka şafaklar doğmakta
bir sabah uyandığında bir bakmışsın istanbul kar altında
pencereden en sevdiğin çiçekler kalkmış, bakkal hesabı kapatmış
pencereye artık kuşlar konmamakta
bir sabah uyandığında bir bakmışsın istanbul kar altında
sokaklar, caddeler bembeyaz
biz artık yokuz, çamlıca’dan yalnız bir kuş havalanmakta