Ne izi ne yüzü kaldı dadının
Nedemet kalmıştı başında adının
İşte İstanbulu gülü Nedimin
Kadehleri doldurmuyor sakiya..

Haddeden geçmişti ince endamı
Şimdi sevgililer vurur adamı.
Bir Orhan Velide buldun gıdamı.
Gözlerin kapalı dilin şakıya..

Udiler,Neyzenler kırdı mızrabı.
Müstevli ,intihal gecenin habı.
Sakiler doldurmaz gayrı şarabı.
İstanbul aşina tende kokuya.

Bir hırkayı şer giydirdik şaire.
Anda nedim vardı şehla şiire.
Bakiye yar idi kesif daire.
Şarabı döktüler,eğim rakıya..

Bilirim ki İstanbul yine aynı.
Üç kıtadadır şanı ,düne aynı.
Yekpare değildir mülküne aynı.
Kaderi kalmış yine bakıya.

Senin için gezdim asrı sadeti.
Unutmuş Nedima aşkı ibadeti.
Ne desin ki lutuf demiş hasreti.
Bir haydari gülün aşkı dokuya...
( Dostum Haydar' başlıklı yazı Lütuf VELİ tarafından 3.04.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.