1 Öğret Bana Çocuk
 
 
 
 
 
 
Öyle anlamsız ki her şey.
Ben bile...
 

Bu çocuk neden gülümsüyor?

Kimden çaldı mutluluğu?

Zengin asil bir duruşu var.

Bense beş parasız...

Yüreğim delik!

Ruhum aç...
 

Biraz umut istesem.

Bir gülümseme yarım ağız.

Can suyu içsem avuçlarından.

Köklerime doğru inse.
 

Paylaşsa oyuncaklarını benimle,

Oynasam hayatla...

Sürse yüzüme çamurlu ellerini,

Saklansam hayattan...
 
 

Kör ebe olsam yumsam gözlerimi.

Hiç açmasam...

Gizlensem gözlerime.
 

Çocuk diliyle konuşsak.

O anlatsa ben dinlesem.

Canlansa oyunlarım.

Ezse anlattıklarımı.

Çiğnese ayaklarının altında,

Hiç bir şey olmamış gibi,

Tutsa elimden koşsak çocukça...
 

Hasetinden çatlatsam,

Dikilsem hayatın karşısına...

Gülsem çocukça!!!

( Öğret Bana Çocuk başlıklı yazı NERMİN... tarafından 6.04.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.