Bir Orhan Veli daha düştü şiirlerime.
İlk kez belki hayallerime gülüyordu.
Bu sahillerde martılarla benim yerime.
İlk kez belki hayallerime gülüyordu.

İstanbul dedim ona kahırlandı Nedim''ce.
Biliyordu bu şehir peşiman saadetine
İstanbulu dinliyordu birazcık nadimce.
Biliyordu bu şehir düşman saadetine.

Ah be İstanbul Aşiyanda kanardın dem dem.
Bir fırtına düşerken habına lalezarın.
Sutrei grisinde gece, yanardın dem dem.
Bilirim sığmayan bendim kabına nazarın

Bir Orhan Veli aşinaydı yakamozlara.
İstanbulu diliyordu her katresi aşkın.
Belki de ilenmek boşuna yakamozlara
Kanayan Fuzuli mehabbeti, sesi aşkın...

Biliyorum dinmeyecek şehrin ızdırabı
Orhan Veliye gözlerini kapamak düştü.
Belki de kana kana kadeh kadeh şarabı.
Dostlarla belki...sahilde yudumlamak düştü.

( Bir Orhan Veli Daha Düştü Şiirlerime başlıklı yazı Lütuf VELİ tarafından 10.04.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.