Online Üye
Online Ziyaretçi
Kızıl testiler doldu son damlayı almıyor
Geriliyor bam telim bil ki sabrım kalmıyor
Kişinin aynasıdır kaleminden düşenler.
Yunus yürekli olur hak yolunda pişenler
Seni anlamak için müneccim olmak gerek
Sende ne hoş görü var nede bir avuç yürek
Sol yandaki uzvunu kin ile nefret sarmış
Görmüyor kalp gözlerin görüş mesafen darmış
Belli ki uyuz oldun durma kaşınıyorsun
Kime çatsam diyerek fazla düşünüyorsun
Kaşınmazsın burnunu her deliğe sokmasan
Nefsine yenik düşüp düşman gibi bakmasan
Çıkar at gözlüğünü çevrene sevgiyle bak
Kaldır karakaşını yüzüne tebessüm tak
Ön yargılı olanlar günahkârdır diyorsun
Çitimi ele verip salkımı sen yiyorsun
Dünya meşakkatine sensin dalıp kaybolan
İçimizi bilendir hangimizdir zay olan
Eleştiri yapmanın olmalı bir kararı
Dost dostu kayırmışsa var mı sana zararı
Senden gelmez evime yediğim bir tek öğün
Ne gelişin bayramdır ne de gidişin düğün
Takın artık edebi girme gönül bağıma
Edepsizim diyorsan yakın durma sağıma
Boşa övünüp durma ben çınarım tomruğum
Ne tomruklar devirdi benim bu sağ yumruğum
Seni çivi diyerek şu duvara çakarım
Bir dal sigara yakar keyif ile bakarım
Hepimize bir yer var Dünya denen bu handa
Sen o köşede yaşa ben ise öte yanda
Yolun benden uzağa Allah’a yakın olsun
Çektirme kılıçları bırak kınında kalsın