Boşa Avutmuşum Kendimi...
dokundum dün gece resmine
duvarlar yıkıldı başıma
gözlerimde ölüm damlıyordu sanki.
kafamı kaldırıp
gökyüzüne baktığımda
yüreğimin alev alev yandığını hissettim.
kafamı yasladım soğuk duvarlara
ızdırap içindeydim kuramadım hayalini.
ilk hecem ölümdü
dört yanım yıkık ve dökük
belki son çırpınışlar
belki son nefes
belki de son bakış ölüm gibi.
musalla taşında soğuk bir beden
ölüm ben der gibiydi dün geceki çırpınışlar.
bir sızı içinde uykuya dalmışken beden
kulağıma gelir tah ötelerden çığlık sesleri.
aradım durdum yıllarca
resimlerine bakıp avuttum kendimi.
hep seni aradım belki gelirsin diye
koşarcasına sokak aralarında
yalın ayak
oysa giden gelmiyormuş
ben avutmuşum kendimi.
sana olan bu hasretliğimi
bende yüreğime yazdım
yanı başına mezarımı kazdım
ölümlerden ölümlere atıp durdun
boş bir mezara koydum bedenimi...
Hüseyin YANMAZ
09/02/2012
(
Boşa Avutmuşum Kendimi... başlıklı yazı
Hüseyin Yanmaz tarafından
5/4/2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
