Arındır Beni Yalnızlığımdan
Unutulmuş yalnızlığım köşe başında
Seslenmelere çekindi ürkek yüreğim
Dokundum sarılmayan yaralarıma
Sızladı içim kan damladı...
Sustum asılsız olanlara
Sustumda yine vurdu körolası
Azdı yüreğimde ki yaralar
Teselli aradım o da kör kuyu...
Araladım yalnızlığa kapımı
Buyur ettim içeri günahları
Dilim tutuldu ,gözlerim dolu
Viraneye döndü umutlarım...
Horozun sesiydi ezandan önce
Uyan ,aç gözünü derce
Suskunluğum bozuldu
İsyanlarda boğuldum dilim döndüğünce...
Evrenin kaplı tutarsızlıkla her yanı
Çürümez sanılır insanlığın hakları
Dudağım zehir,içinde yarası
Arınmaya sızlandı ruhumun aynası...
ZAMAN DENEN KÜLFETİN AĞIR ÇABASI...
YAZAN:Suna İpci
23/05/2012
İZMİR (
Arındır Beni Yalnızlığımdan başlıklı yazı
Suna İPCİ tarafından
23.05.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
