Hep bülbül mü ağlayacak, gül de ağlasın,

Aşk ateşi nasıl yakar o da anlasın,

Koparın dalından sararsın, solsun,

Güzelliği nasıl biter artık anlasın.

 

Gül ölse kahrını yine bülbül çekecek,

Aşkın zehirini daha acı içecek,

Gül kibri yüzünden hiç sevmedi bülbülü,

Lakin bir bilse, sevse neler olacak!

 

Değer biçilmez sevgi var bülbülün gözyaşında,

Yıllarca nöbet tuttu gülün yanıbaşında,

Ne bir karşılık gördü, ne de acısı dindi,

Yılmadan koştu, bir damla sevgi peşinde.

 

Gülün amacı neydi? Bülbülüm anlamadı,

O her zaman güldü, bülbül gibi ağlamadı,

Bağrı yanık bülbülüm sanki bir divane,

Gülü terk edip de derman aramadı.

 

Gül oralı olmadı, ağlattı hep bülbülü,

Laleler, menekşeler kınadılar hep gülü,

Gül şımartılmanın sefasını yaşarken,

Çilekeş bülbülüm sanki yaşarken ölü.

 

Ozan Özmen

( Gül De Ağlasın başlıklı yazı Ozan Özmen tarafından 12.06.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.