gittikçe çatallaþan dilin ve göðüslerin diye baþlýyorum

ýssýz bir küvette dalgalanan amadeus’un notalarý cüceler

çok zarif bir çýlgýnlýk bu bir konçertonun arasýna sýkýþmýþ

belki de çok önemli her gözünde kaç kirpik olduðu

ya da kalbine ulaþan damarlarýn maviliðinin kökeni

ve müsaitse yaðmurlu bir günde

iki kiþilik rezervasyon yaptýrmak istiyorum ýslaklýðýmýza

böyle böyle düþük yapacak içimizdeki kirli cümleler

böyle böyle alkýþlayacak bizi quasimodo

kamburunun arasýndan bizi dikizlerken

seni görüyorum iþte o güzel buðunun ardýnda

rüzgardan hayallerin havalanýyor

bir kaç rüyam tahrik oluyor

leziz bir hiçlik tadý daðýnýklýðýmda

gitme dememek için düþlüyorum tenini

hiç de fena bir fikir deðil

dudaklarýna biraz mesaj verebilmek için

kanatsýz bir kuþun paçasýna þiir baðlamak

eminim senin ve saçlarýnýn da hoþuna gider

Bir de demedi deme

kýtlýk baþ gösterecek pek yakýnda yataðýmýzda

o yüzden yanýna alabildiðin kadar yalnýzlýk al

ama uðultusuz ihtilallerden ve anýlardan kalma

ancak öyle unutabiliriz

kallabalýklarýn nasýl acýttýðýný çaresizliðimizi

gittikçe çatallaþan dilin ve göðüslerin diye bitiriyorum

her þey zührevi bir durum

ya da

bir masal artýðý

yakýþýklý prenslerden ve güzel prenseslerden arta kalan

o yüzden bizim elimizde

öksüz bir küvetin içinde

mutlu ya da mutsuz bir köpük olmak

elbet bir gün nefesimizle patlayacak

Ýþte öyledir ki yaþam

içi düþ dolu bir küvetin içinde

bir ihtiras manifestosu

iþte öyledir ki lafým :

düþümüze küvvet...

Oktay Coþar