Online Üye
Online Ziyaretçi
Duyguların kelimelerle estetize edilmiş, nesnelleştirilmiş
bir dışa vurumu, bir BEN ültimatomudur. Muhatap genelde sevgili, zaman zaman
toplum ve pek nadiren doğa ve insanlıktır, ezcümle sadece HAYATA DAİRDİR.
Gerçek yaşanmışlıkların, yaşanılası umutların,
dizginlenemeyen özlemlerin, hataların, ikinci bir şans sorgulamalarının sanatla
buluştuğu mekandır şiirler.
Ortak bir tanımı yoktur, genel kalıplara
sığmaz, herkes için ayrı bir anlamı, ayrı
bir güzelliği, ayrı bir albenisi vardır.
Çok uluslu, çok kişilikli, çok etnik bir kimliğe sahiptir şiirler.
Yazmak rahatlatır, paylaşmak kendimizi iyi
hissettirir, beğenilmek onurlandırır, aynı düşünenlere tanık olmak rehabilite
eder ruhumuzu.
Bazen sevinçlerimize, bazen günahlarımıza yoldaş
aramanın insani bir haykırışı, insani bir itirafıdır şiirler.
BENCE YORUMLAR ;
Hal böyle olunca bu çerçevede üretilmiş bir emeğe ben duyarsız kalamam, birkaç kelam ile geçiştiremem, bunu yapanlara da ahkam kesmek zinhar haddim değildir, saygı duyarım, eleştirmem ve dahi kınamam. Ama ben yapamam, ne kopyala yapıştır ne “ hoş geldiniz, beş gittiniz, sefalar getirdiniz, süper, harika ..” vb. şekilde yorumlayamam.Hatta iddialı bir ifade olmakla birlikte çoğu zaman kendi yazdığım şiirden daha çok önemserim yapacağım yorumu. Karşımdaki insandır sanalda da olsa, eğri doğru iyi kötü yazmıştır bir şekilde, göz nurunu akıtmıştır, geri beslemeleri merak etmektedir, heyecanlıdır, umutludur ya da çok daha farklı bir halet-i ruhiyededir. Sonuç itibariyle bu emek paylaşım amacıyla görücüye çıkmış konumdadır ve üslubu ile mütenasip bir karşılığı ziyadesiyle hak etmektedir. Üstelik bila bedel sosyal olanaklar çerçevesinde servis edilmiştir bu sanatsal icraat. Önemli bir toplantıda ya da ders çalışıyormuşcasına benzer bir ahlaki sorumluluk ciddiyeti ile okurum yazılanı, anlamaya özümsemeye itina gösteririm, nihayetinde görüşlerimi arz ederim.
Arkadaşım belki çok zor günler geçiriyordur, benim de benzeri aşamalardan geçtiğimi, kendi duygularını paylaştığımı ve nasıl da aştığımı yazışım kendisine farklı bir vizyon kazandırabilir, resime başka bir cepheden bakmasını sağlayabilir, ayrılmaktan vaz geçebilir, boşanmayabilir, ukalalık yaptığımı da düşünebilir, caf caf fenomeni ile etkili yoruma ve popülizme oynadığımı da düşünebilir bilemem ama bilmek durumunda da değilim, böyle bir lüksüm olduğunu ne varsayarım ve ne de düşünürüm. Hadi hiç bilmeden olumlu bir katkı sağlarzam, hadi hayata bakışına bir milim olumluluk katabilirsem, hadi hasbel kader pozitif katma değer yaratabilirsem niyetiyle yaparım yorumumu, açıkçası sonucunu da fazlaca önemsemem zira hesapsızca yazarım, bir iyilik katkım olursa da bilirim ki o iyilik döner dolaşır bir başka noktadan benim hayatıma nüfuz eder. Yazdığım her kelimede bu duyarlılıkla hareket ederim ve bunu insan olmamın bir gereği addederim, sosyal sorumluluğumun olmaz ise olmazı olarak görürüm. Abarttığımı düşünenler olabilir elbette ama karşımdaki insan ve insanın düşünsel çıktıları, geçiştiremem, geçiştirdikçe gün gelir ben de geçiştirilmeye başlanırım.
Şahsımın meseleye bakış açısı budur ve yazma ihtiyacı hissettim zira bazı yorumlarımın geri dönüşünde “ ne gerek var bunca abartıya…caf caflı “ vb gibi geri bildirimler aldım ki dostlar kendi zaviyelerinden haklı bir sebep geliştirmiş olabilirler, saygı duyarım.
Yorumların ayna benlik yönü de çok güçlüdür, fikirlerinizi test etme olanağı tanıyarak kendinizi daha iyi keşfetmenize de katkı sağlar, kimler sizinle aynı düşünceleri paylaşıyordur ve neden, kimler paylaşmıyordur ve neden.. Muazzam bir sosyal psikolojik seans, hem ücretsiz, hem kendini bilen değerli kalemler ve hem de süreklilik arz ediyor, nedenselliği var, mantıksal çerçevesi var, daha ne olsun ki __
Şiir, yazı ve yorumlarda sıklıkla buluşmak dileğiyle,
Saygılarımı sunarım,
Mehmet Çağatay Ünlütürk