hani küçükken,
defterin en çok sağ tarafına,
yazı yazmayı severdik ya?
işte; öylesine seviyor(d)um seni,
çocukça!
şimdi,
seni kaybetmenin üzüntüsü var içimde.
ilkokulda duvar tarafına
oturmanın verdiği üzüntü gibi,
tembelce!
hani resim derslerinde çizdiğimiz evlerin,
yaz-kış bacaları tüterdi??
hasretin de öyle tütüyor içimde,
mevsim fark etmeksizin,
vakitli - vakitsizce!
küçükken kollarımıza çizdiğimiz,
saat şekilleri de vardı hani??
sensiz geçen günler de aslında onlar gibi,
koca bir yalan!
hani birde dersten kaytarmak adına,
toplu halde çöp kutusuna çıktığımız
kalem ucu açmalarımız vardı?
şimdi ordaki eylem gibi kalabalığa karışıp
kaybettirmeye çalışıyorum yokluğunu,
çocuk aklı işte,
işe yarar belki..
olmaz deme, bir çocuk duası ekli bu şiirde..
çocukların dua'sı kabul olmaz mı Hiç?
(
Çocukça.. başlıklı yazı
Gkhn tarafından
20.07.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
