Yüzüne bakmak ne kadar zor, dalmak gözlerine nasılda utanç veriyor
Göç ediyor umudumun mavisi kızıla doğru, fel fecir olup inliyorsun gözlerimde.
Seni gördükten sonra tüm şiirlerim anlamını kaybetti, sonra yazamamaya başladım.
Şimdi buraya ne yazarsam şair diyecekler bana biliyorum.
Ben bütün şairliğimi senden sonra yitirdim.
“emrahsağlam”
Adımı hiç küçük harfle yazmazdım eskiden.
Seni gördükten sonra
Çirkin bir kurbağadan farkım olmadığımı anladım.
( Prenses♥ )
Sonra sen dudaklarını benden kaçırdın.
Yerin dibine girmek istedim o an ve topraktan bile utandım
Kala kaldım, hala şaşkınım..
Bu şaşkınlık acılarımı unuttuğum anlamını taşımıyor.
Seninle ben, yazılmamış aşk sancılarını temize çekiyorum.
En berbatını ben yazmalıyım, en mükemmeli benim olmalı!
Kanamalı tüm cümleler kendimi anlatırken ve bundan beterini yazamamalı hiç bir şair.
Hem mükemmel hem de beter ‘ yeter!
Mahkeme tutanaklarına aşktan hükümlü diye geçsinler adımı
Avuçlarımda titrek bir baharın kışı yaşanır, senin ellerin görürsem nasıl dokunurum ellerimle
‘ellerine.
Gündüz ve gece tüm yeknesaklığını yıktı üzerime
Sonrada seni bağışladı bana, ibadetim gibisin, beş vakit baksam doyamıyorum hiç bir şeyine.
Gözlerim şimşek olup çakıyor bir anda gözlerinde, omuzlarıma düşüyorsun ve tango eder gibi dalıyorsun düşlerime.
Düşlerimde üşüme, mağrurluğum çirkinliğimin acemisi
Kafama çuval geçirsem, yüzümü görmesen
Senin yanında çirkinim ben
Senin yanında çir’kin.
Nesin sen, yazılmamış bir roman mı, okunmamış bir şiir mi?
Hasretime acemiliğimi yükler ve kaldırırım bütün duygularımı naaşa.
Ellerimde vuslatın güvercini belirir, uçmak isterim utancımdan
Her şeye meydan okuyan adamlığım, senin yanındaki çirkinliği ile başa çıkamaz
Güçsüzleşirim…
Eririm…
Tükenir…
Sen çok güzelsin…
Ben çirkinim…