1 Yüreğimde Kanatlanan Ölü Serçe Gülüşleri

“Kayıp kentlerin çöplerini süpürüyor,

Yüzleri asık dilenciler/umutlarına…”

 

Her tan ağartısı;

Yeniyetme bulutların

Tüf yangınlarında

Maziye sarılıyor

Gün ertesi

Makaralar

 

Ölüm;

Titrek kanatlı kelebeğin

Son valsi/

 

Avuçlarımda ar damarı yırtılalı

Kaç mevsim geçti/evvelsiz

Gizlemeye çalışma

Çünkü her yangın

Yerini yakar

Düşerken…

 

Kanatlarıma almayalı

Güz yangınlarını çok oldu

Yumuşak bir tene açlığım

Ellerimden kayarken

Ölü serçe gülüşleri

Topladım cansız

Nefeslere…

 

Geçer dersin!

Deler geçer

Acılar nemli

Uzun menzilli

Koyaklarda

Acılar mavzerli

 

En çok olmayışlar

Aranan bir yüzün

Gün ertesi mabedinde

Bilirsin gelmeyeceğini

Kuru gürültü fidanlarda

 

Sonsuzluk cinnetine takılan

Bu kaçıncı söz yarası

Mert duruşların

Gölgesinde yüzün

Sığıntı limanlarda

 

Söz;

Tepeme bir orman dikilene kadar öpeceğim

Yüreğime kanatsız ölü serçe gülüşlerini…

 

 

 

 

 

 

( Yüreğimde Kanatlanan Ölü Serçe Gülüşleri başlıklı yazı prens tarafından 17.09.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.