Mecnun misali çöle aşk fidanını diken
Vuslata erer derler her seher boyun büken
Sende aşikâr olur gönülde saklı iken
Zifiri karanlığı yar diye sarıyorum.
Hesap kitap yapmaktan kaldı hedefim bodur
Bedendeki kirleri istersen suyla yudur
İbreti nazarla bak gördüklerin hep Odur
Umut bitmeyen gayem harcını karıyorum.
Bekçileri yok olmuş ilk kapıyı çalmaktır
Bırakarak kendimi sonsuzluğa dalmaktır
Maksadım bab-ı Hakta irademle kalmaktır
Ağlayan gözlerimle gerçeği tarıyorum.
Eylülün sıcağında hücrelerim üşüyor
Sevdiğim azalarım parça parça düşüyor
Ahmet denen bu canlı anladım ki pişiyor
Tırtıldan kelebeğe kozamı yarıyorum.
Her Ademin özünde hoşa gitmiş ger yok ki
Dervişin kalp gözünde sabitlenmiş ter yok ki
Cümle varlık sözünde olmadığın yer yok ki
Şu küçücük aklımla ben seni arıyorum.
Ağyarı kovmak için ilim ile beslendi
Gülüyle dikeniyle mürşit onu üstlendi
Çalap Çalap diyerek Yunus kime seslendi?
Sevabımı yaktılar günahla varıyorum.
21.09.2012
Ahmet Çelik
Ceyhan
Saat:14.15
GER:Nar lekesi.