gecelerim uykusuz
aklımda gözyaşım ben ise yorgunum.

dumanlı dağların ardında
soğuk bir beden
sanki gülümsüyordu ölüme.

seslendim
hey hayat
niye bu kadar acımasız ve zalimsin.

var mı
başka ölümden daha soğuk
beden boyun eğmiş ölüm bir bahane.

bulutların arasında kendini gizleyen güneşe sordum
yüreğim yalnız diyordu.

unutmuş gibiyim
yalnızlığımı yüreğimde hep hüzün yatıyor.

düşündükçe masum bakışlarım yansıyor suskun duvarlara
birikiyordu tek tek takvim yaprakları
ve ben o an isyan ederken kendime
bulut döküyordu yağmuru
kokusunu duyduğum kırmızı toprak gülümserken
ben ağlıyordum
çünkü yalnızdım
rüyalarımı anlatıyordum duvarda ki duran o soğuk bakışlarıma.

gözlerimde son damla düştüğünde
gökyüzü sessiz ve karanlıktı
tükendi bütün umutlar beden ise yorgundu...
Hüseyin YANMAZ
08/06/2012
 
( Sessiz Ve Karanlık başlıklı yazı Hüseyin Yanmaz tarafından 27.09.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.