Şehir Ve Ben
gözlerim
en futursuz düşleri ağırlamakta yine
biraz hüzün
biraz da keder demliyorum
yüreğimin dehlizlerin de
nasıl olsa bizim yarınlarımız olmayacak hiç
dünlerimiz ise
yine ölü ceninler düşürecek eteklerimize
ve saatim yanlız sensizliğimin kederlerine ayarlı
tiktaklar vurdukca beynime
ve günlerden hasret ertesi olacak ellerim de
yabancı bir şehir şimdi bütün buralar bana
ne çok bekareti bozulmuş şehirler takılırken gözlerime
ve geride kalan
dul sokakların rukuşlu izbe çehresi
katre katre hüzünlerimden süzülen
bak yine alaca bir akşam iniyor pencereme
duvarlarımda gölgenlerin üşürken sessizce
bileklerimde bir hazan kesiği
ve mutluluğun resmi hayallerimde
ki....
baktığım aynaların hepsi bir yalancı şimdi
gözlerime çarpan bu suret benim mi?
odalarımda unutulmuş yankılanan bu sesler
bana senden mi hediye
kıblesi bozuk yine düşlerimin
pembesi yok !
ya siyah ya da hep gri ötesi
yorgunum yar..
yorgunum yollarımın yokuşa ermesinden
ve şehir ve ben
bir de tınısı bozuk bir şarkı geliyor ötelerden
ellerimde demli bir çay
ısıtmıyor içimi senden başka hiç bir şey
ve gün bana çoktan küsmüş
doğmuyor
gözlerime gözlerinin doğduğu yerden
.......aysu......
(
Şehir Ve Ben başlıklı yazı
Aysu tarafından
10/9/2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.