Yanmıştı bir şeyler yanmıştı dildeki sen
Yanmıştı üşüyen toprak halsiz bedenlerin
Kavuşma arzuları vardı bekleyen kadar
Bekletenlerin günahındalar şimdi
Ne söylense sözde kalan öğüt nağme
Oluşturur yerini bulur daha çok yürek
Kavrulur sağ kalmayı denemek çözüm
Değil ki daha fazlası gerekli
Derin meballerin yaşanmadığı
Dünyanın fotoğrafını düşlerden çıkardım
Çukurlara gömdüm bolcasını suladım
Bir parçası yarım kaldı sığdıramadım
Özgürlüğe koşanları durduramadım
Üzerine iyiliğin tohumlarını döküp
Küçük kız çocukların dileklerini tuttum
Onların gülücükleri çok daha önemli
İbrahim KANDAMAR
19.10.2012