konuşsam deli sanıyorlar beni

sussam...

hemen ölü yaftası  asıyorlar  boynuma

 

 

 

suretsiz gidiyorum...

 

 

kimliğini kaybetmiş kambur zamanlardan kacarak

sabıkalı mazime ayna tutuyor gölgelerim sebebsiz

yaşamaya hakkım yok benim

sen bir ölüsün diye fısıldanırken kulağıma

 

 

 

oysa ki biliyorum...

soluduğum kadar varsın benim içimde

ben bir soluksuz kalsam

sende soluksuz kalacaksın  sonsuza dek

 

 

 

ruhumu dar ağacında bir boşluğa asıyorum şimdi

lugatımdan  bütün lehcelerimi bir bir  silerek

ve medcezirleri geciyorum   usulca adım adım

her adımda hayatıma  bir daha   çizikler  çekerek

 

 

 

bilsen..

 

 

ne  çok dizlerimde uyuttumdu  bütün hayallerimi

kendi yalanlarımda kendimide gömerek 

 

 

ya şimdi...

 

 

rüzgar ve küllerin buluştuğu  o yerdeyim şimdi

bırakmadan ayak izlerimi gidiyorum buralardan

ve yazgıma isyanım susmaksa eğer

ben bir daha susuyorum

varsın beni  bir ölü sansınlar

 

 

 

bedenimi ölüme emanet etmişim ben çoktan

ruhumu  ise duvaksız bulutların avuçlarına

ve gidiyorum buralardan

bu şehirden ayak izlerimi  bırakmadan

 

 

 

aysu...

 
( Ayak İzlerimi Bırakmadan başlıklı yazı Aysu tarafından 10/27/2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.