Aklıma ilk sen gelirdin gece olunca,

Bir de yastık.
Gözlerime seni koyardım başımı yastığa.


Kapanırdı sen gelince gözlerim.
Yaşamak isterdim gözlerime girdiğin anı.
Pür dikkat beklemekteyken gelişini,
Farkına varmadan daha,
Sabahın ilk  ışıklarıyla çıkıyorsun gözlerimden.


Her gece; odaklanıp beklerken inatla gelişini,
Başkaları yürüyerek geçiyorlar gözümün önünden.
Sen onlar oluyorsun başkaları sen...
Onlar çıkıyor odadan; kimse gelmiyor artık.


Sende gelmiyorsun.
Hep bekletiyorsun.
Alıştırdın kendine,
Biliyorsun.


Alıştım sana olmuyor sensiz,
Yemeğin tuzu gibi..
Anasının peşinden koşan kuzu gibi,
Alıştım sana.
Koyunlar çitten geçiyor,
Sayıldı her biri tastamam.
Sen teksin sayamam.
Bilirsin,
Girmezssen  gözlerime,
Uyuyamam...


Zamanlardan aynı zaman, vakitlerden aynı vakit,
Aynı ben,
Sen...
Yine aynı....
Gelmiyorsun...


16-06-2011





( Vakitlerden Aynı Vakit başlıklı yazı NERMİN... tarafından 13.11.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.