seni sensizde yaşıyorum
sanma ki yokluğuna alışıyorum
belki rastlarım ümidiyle
sokaklarda beyhude dolaşıyorum
bir köşe başından çıkacak
geri gelecek gibi
havanın soğuk olması bile
hiç etkilemiyor beni
sen gittiğinde
kaskatı oldum buz kestim
hayat dolu olan ben
şimdi hayata küstüm
daha ne kadar dayanırım bilmiyorum
olmayan yarınım da seninle sabahlıyorum
için için sessizce ağlıyorum
havada ne kadar soğudu 
akan göz yaşlarımda dondu
adım atacak halim kalmadı
üşüyorum donuyorum
son nefesimi veriyorum
ölürken bile
yanımda  ol diyorum...


REFİK
İSTANBUL

( Hayata Küstüm başlıklı yazı keskin2011 tarafından 14.11.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.