gün yine vuruyor kendini (z)amansız düşerken gecenin dipsiz kuyularına önce düşler sökülür pencerelerden umutlar bozarken gecenin sessizliğini çığlık çığlığa
ve gökyüzü çıplak bir bakire gibidir soyunurken yıldızlara
üşür giderken ellerimde unuttuğun ellerin buz keser ruhum her nefes alışlarım da kurumuş sarı bir yaprak örter üstümü hayat dediğimiz şey nedir ki gülüm ömür dediğin tek bir an
ki bu sabah yine yarı bir ölümle uyandım yokluğuna özlemin içimde yine fırtına yine boran ki en son sen neremden öpmüştün beni hatırlamıyorum aklımda kalan tek şey gittiğin o an
şimdi şehrimin pespaye bir yüzü var artık hatta tanıklığı var (parantez içinde) ayrılıklara ve ay her gece gökte üşür benim gibi masallar saklandıkça yalanların arkasına
ve bir gün gelecek sana da küsecek baktığın bütün aynalar ısmarlama yağmurlar inerken saçlarına sende yanacaksın ey sevgili benim gibi inceldiği yerde can koparken canından
ve susacaksın gün vurulup düşerken karanlık sularına arayacaksın kendini buz kesen avuçlarımda ve zaman hızını alamayan deli bir nehir ömür dediğin tek bir an
( Ömür Dediğin Tek Bir An başlıklı yazı Aysu tarafından 18.11.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
