dün gece yalnızdım 
ellerim koynumda dolandım durdum
bu koca şehir yalnızlığımı bir türlü anlamadı.

kalbime yazmak istedim adını
gecenin rüzgarı tersine esti.

işte o an 
öfkeli gözlerle seni aradım
hayalin yansıyordu soğuk duvara.

ayaz vurdu birden bire bedenime
eller yine titriyordu
ölümü çağırır gibiydi gökyüzünün karanlığı.

şaşkınlık içinde 
bir yağmur damlasıydı yavaşça düştü tenime
sokak lambaları küskün 
san ki geceye gebe.

dört tarafım zifiri karanlık
düşünceli gözlerle daldım derinlere 
gökyüzüne seslendim hayal mi görüyorum der gibi.

ardına bakmadan kayboldu 
bütün hayallerim 
kala kaldım gecenin sessizliğiyle baş başa 
işte o an sıkıca sarıldım geceye küsmüş bedenime...
Hüseyin YANMAZ
19/11/2012
( Gecenin Karanlığı Ve Ben başlıklı yazı Hüseyin Yanmaz tarafından 21.11.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu