Anneciğim ne eylesem nefesim senden gelir

Acımda sen vardın yokluğunda göz matemin

Ele avuca sığmaz oldu çınlayan yaralar

Hangi düzmece zinciri arasam takıversem

Koparmasan demir parmaklıklar'dan 

Yüz metanetin oracıkta kala kalsa

Kimse dokunmasa nasihatlerin sınır harbine yenik Düşer gibi öylece kalakalırdı yada ben Değeri Kıymetinden çok uzak yaşamışım

Zihnim fikrim sen kokuyor çareler arıyor 


Doluyor sıkıntılar avuç kumsalına

Ninnilerini hayal meyal ederek hatırlar gibiyim

Çocukluğum dargın şimdiler de oysa ben

Hiç büyümemişim her geçen gün Anneme Kokusunu elbiselerime işlemişim rengi tarifsiz kokusu bendeymiş ben neleri seçmişim

Bilememişim affın büyüktür cansın 

Yaralara şifasın göz matemine doğacak sabahsın içi Eritilen gönüllere şifa sürecek yarsın sen varsın ve hep Kalbi edadasın 

Buram, buram kokan yarınlarımlasın 

İşte o yarınlar da bizi boynu bükük 

Koyma olur mu Anneme

Ve bütün Annelere sevgilerle



İbrahim KANDAMAR

 06.12 .2012


( Annem Anneler başlıklı yazı Mavihüzün tarafından 6.12.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.