Ruhunu alevlerde bıraktığı mazisi

Canı yakan sözleri bedeninin kamçısı

Güneş kubbede parlar, karanlıklar dağılır

Vuslat muştularıyla geçer gönül acısı.

 

Mazinin bulutları peydah olsa her anda

Nefes alışta bile, alev yanar o canda

Gökyüzü karardıkça, yeryüzüne sağılır

Tufan belirir o an, dünya denen bu handa.

 

Şeytan melek rolünü istesede yapamaz

Özü duru olanlar doğru yoldan sapamaz

Haklı köşede pusmuş, haksızlar hep bağırır

Gökten aydınlık yağsa tek bir zerre kapamaz.

 

Başlar olduysa ayak, ayaklar oynar başa

Güvendiğin insanlar benzerler kara taşa

İyi gününde herkes dostum diye çağırır

Bir gün muhtaç olursun, gerçek bir arkadaşa.

 

 

 

( Dünya Denen Bu Handa başlıklı yazı Ahmet Moran tarafından 10.12.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu