.
ellerin diyorum tanrı'nın uyuttuğu markiz kuytusu
matemi göğün yüzüne sönmüş kuşların
yok içinde ses yok nefes
ölsem dört yanımda hüzünleri hep içine atmış sis
ama önce geri dönsen mi diyorum
o söyleştiğin nehirler
hepsi uzanıp boynuma sarıldı dün
epeyce özlemişler gül onlara gül sıcak ve içten
nefes alıyorsun biliyorum ya bu yeter
up uzun yürüyorum
oyala beni gece bir gurbetin gözlerine nakış
döndür parmak uçlarında
her fırsatta usulca aşka tutuşan ışıkları
say ki yıllar var onsuzum sayılmamış yorulmamış gün
giyindiğim ne varsa
soyundum bin çiçek üzerine gel gözün aydın
yıka beni zamanı solurken ayrılığın bugün
ateşine çok ağlayan kar kapattı bütün şehri
bereketli beyaz bir masuma
bir de yâr deyişinde bir şiir hiç gelmesen aklıma
.
aralıkikibinoniki
.