Bir zamanlar aş dendi eş dendi

Dahasına haydar baş eklendi yine 

Yetmedi çatladı toprak su yetmedi

Kardeş kardeşe bıçak çeker oldu

Naif dokunuşlarla ucu bilendi

Ananın ahından yer gök inledi

Kimse kulak vermedi para aldı 

Bizi cebine koydu Bono yaptı faiz yaptı

Borsaya yatırdı doymadı oysa gelinlik

Kızlarımız gözyaşını hep ardına sakladı

Çeyizinden oldu taşıdığı saf duygusuna

Şifa mahayetinde hediye katan hiç olmadı

Damat adaylarının beli kürek sallamaktan

Fıtık rahatsızlığına şükreder oldu

Evlat babaya saygıyı torunun dedeye

Sunduğu şefkatten anımsadı kul selamın

Büyüklüğünü Unutup dünyavi çıkarlarla 

Kullanmaya başladı amcalar dayılar bir 

Çift sözde birlerini taşladı Hanımlar girdi

Devreye ufacık dille koskocaman sülale katledildi

Biliyorum hiç bir şey eskisi gibi olmayacak

Özümüz sözümüz her şeyimizle tükeniyoruz


İbrahim KANDAMAR

 07.01.2013

 

( Özümüz Sözümüz başlıklı yazı Mavihüzün tarafından 7.01.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.