“Kara derili bir astronot yaktı ilk ateşi
Ay yüzlü ve hırçın insan koyaklarında”
Ve/
İlk kazan kaldırış
Ahuramazda inancında
Göğe kanatsız kuşların ayini
Kargalar güldü bu içsel ritüele
Ahhh aşk!
Dolu bir bahçenin gülü olsaydın
Biçare bedenleri eritmek niye
Sunağa bakire kanları yeter
Hissiz kulların dipsiz dulları
Sayısız maveraün geçiyor
Ademin elma kemiğinden
Ay kanaması bu;
Duru bir ayinin ortasında
Zaman denilen azgın dişi
Kara gölgelere mum saati
Kavruk ve ablak bir tenin
Sarıları kana bulaması
Sen!
Şarkılı çiğan çingene
Bilirim günün neşe
Günün hovarda
Üşüsen belirsiz
Açsan dümtek
“Dünyanın kamburuna/
Olmuşsun elek…”
Tüysüz yetimleri
Gariban iblisler taşır
Gün libaslı mezarlara
Kadifeli bir ananın
Kimdir ayak turabı
Oyyy/
Karasına ak düşmeyenim
Kaldır perdelerini
Gece yüzlü kelebekler
Ödesin bir günlük hüznü
Hadi toplanın;
Bir ayin yapalım
İçinde nesiminin yağı
Şemsin gözyaşları olan
Ay bizi seyretsin
Ruhlar aleminden
Üryan…