Dünya verildi İlk dua bir sevdaydı Bir şiirdi belki de Havva’ya adanmış Adem’in Geninde ben vardım
Asırlardır söylenir Asırlarca söylenecek Masalsı mezarların kazıldığı Sevda için ilk ölen Habil’in Teninde ben vardım
İzinli ilk yasak sevdayı bilir misin Ateşin yakamadığı yüreği yakanı Dünya’ya şekli verecek nesli getireni Çölde bıraktığı hacer ini ararken İbrahim’in Yönünde ben vardım
Hani kuyudan kurtulduğuna sevinemeden Mahpuslara düşen vardı ya hani Güzelliğe adını vermişti ya hani Sabrı Züleyha’sı na götürürken En yorgun saatlerinde Yusuf’un yanında ben vardım
Ya zalim hükümdarların hükmettiği sevdalar Nakışçı ustasını külünge mahkum eden Hiç bahar gelmeyen dağları yardıran sevdalar Külüngü her savuruşta şirin sesi bekleyen Ferhat’ın Kanında ben vardım
Sen beni bilemezsin Sen beni anlayamazsın Kuşlara sorarken adresini Ceylanlarda seyrederken gözlerini Leyla’sının kokusunu ararken çöl rüzgarında Mecnun’un canında ben vardım
Kim öğretilebilir bana sevdayı Kim benden çok yanabilir Şehir şehir ararken aslı’sını Sazının her teli ağlarken Ve bir kor alev gibi yanarken Kerem’in Her anında ben vardım
Dahası kim boğulabilir Irmağın azgın dalgaların da Arzusuna bir adım kalmışken Ve iki ömür uzaktayken Kamberin beyninde Ben vardım
( Ben Vardım başlıklı yazı Hasan Topcu tarafından 17.01.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.