Ateşten gömlektir saltanat denen
İçinde yanıp kül olanlar gördüm
O çatal diline, zehre güvenen
Leyleğin ağzında yılanlar gördüm
Düşmana kul olup, dostunu satıp,
Ar'ı katlederken mazlum'a yatıp,
Arkadan konuşup, iftira atıp,
Hayatı söndüren yalanlar gördüm
Menfaat uğruna çağ gerisinde
İnsanlık olgusu, felsefesinde
Hayat okulunda, onur dersinde
Her sene sınıfta kalanlar gördüm
Hesaplar yapılır hep ince ince
Tuzaklar kurulur sinsice, cin'ce
Gün tecelli bulup, devran dönünce
Bir bir lâyığını bulanlar gördüm
Işık görününce çökünce duvar
Madalyonun yüzü meydana çıkar
Çare bulmayınca son pişmanlıklar
Saçlarını tel tel yolanlar gördüm
Gün gelip bitince güç böle böle
Zalimin eline düşerse hele
Aynı âkıbette beyle amele
Ölüm çukuruna dolanlar gördüm