Gidiyor bir topal.
Tükenmiş umutlarını yüklenmiş sendeleyerek.
Ömrünün son demidir içtiği,
Ve başında, bahar müjdecisinden bir gün,
Umutlarını yitirmiş,
Gidiyor, bir bilinmeze boynu bükük.
 
Baktım, yükü zamanın yorgunluğu,
Dalgın.
Ve yere bakıyordu yürürken.
Kim bilir, neler geçiyordu yürürken aklından.
Yaşı vardı, yetmişi aşkın.
Ve yürüyordu, bir bilinmeze doğru,
Belli' ki bu, hayata kırdın.
 
Gölgesi, önünde,
Eğilmiş yere doğru, küçülmüş elleri var belinde.
Bir otursa,
Uyur kalır dayandığı ağacın dibinde.
Bir' de dili var, dinlesen saz çalar,
Mızrabı var çünkü elinde.
 

 

 

 

( Gidiyor Bir Topal başlıklı yazı Ahmet Yüksel tarafından 2/21/2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu