Online Üye
Online Ziyaretçi
Yorgun gözlerime gizlenmiş keder
Seneleri böyle aştım sevdiğim
Kim olsa yerimde hep sitem eder
Tutuldu dillerim şaştım sevdiğim
Bir ömre bedeldi seninle olmak
Aşkını gönlümün miracı kılmak
Sinende yaşlanıp ağlayıp gülmek
Bu hayal peşine düştüm sevdiğim
Bulutlar nemlenir ağlayınca sen
O yeşil gözlerin hep desen desen
Efil bir rüzgarsın ruhuma esen
Bu yüzden bağrımı deştim sevdiğim
Karabasan olup çöken gecede
İçinde olduğun her bilmecede
Zamanı durduran arştın yücede
Kazıdım semayı eştim sevdiğim
Seninle keşfettik yıldızı ayı
Baştan sona çizdik fani dünyayı
Hep hayra yorsam da onca rüyayı
Bilindi sırlarım faştım sevdiğim
Yüklendim sırtıma dünya hırsını
Yaşadıkça gördüm hepte tersini
Görmedik belki de erdem kursunu
Yüreğim isyanda taştım sevdiğim
Marifet çileyle seni sevmekte
Sevgiyle bakışın derdi savmakta
İçinde öfkeyi böyle kovmakta
Bu yüzden ben sana eş’tim sevdiğim
Âdemin özlemi arktır dillerde
Memleket memleket ayrı illerde
Vuslatı beklerken gurbet ellerde
Gördüğüm seraba koştum sevdiğim
Adem Efiloğlu
Faş: Gizli olanı açığa vurmak, duyurmak, ortaya dökmek, dile vermek.