* YAPRAKLAR *
Kökene bağlıdır gövdesi, özü,
Rüzgar, yel estikçe söylüyor sözü,
Dallara döşenip gülüyor yüzü,
Topraktan vitamin alan yapraklar.
İri de, ufak da mevcuttur damar,
Yağmuru, güneşi içine emer,
Yaralı olanlar sessizce iner,
Meyveyle ağaca dolan yapraklar.
Mevsimlere göre şekli değişir,
Gübreyle, ilaçla parlar gelişir,
Kuşlara, böceğe mecbur alışır,
Bahar da kıvamı bulan yapraklar.
Oksijen, havayı bizlere sağlar,
Görünüm rengarenk yeşile bağlar,
Süresi dolmadan bir müddet eğler,
Sonbahar, kış günü solan yapraklar.
Silip, süpürüyor tipi, fırtına,
Çuvala dolduran alır sırtına,
Zekiliği biter bakmaz ardına,
Bir varmış, bir yokmuş yalan yapraklar.
* GÜLLÜ YAPRAKLAR *
Teslimi simgeler sarı, beyazı,
Kırmızı olanın vardır niyazı,
Kavun içi, gri, kahve, kirazı,
Eflatun, pembe renk, allı yapraklar.
Nasırlı ellerle toplanır onlar,
Esansa dönüşür desenle tonlar,
İnsana ihtiyaç yararlı bunlar.
Dikenine bağlı dallı yapraklar.
Elleri uzatır iner özüne,
Şifalı lezzeti koyar yüzüne,
Mis koku salıyor bahar,yazına,
Arıların dostu ballı yapraklar.
Gül şehri ilim de Rosense mevcut,
Tenine sürdükçe algılar vücut,
Saygısız, zalimi düşündür, acıt,
Aşkın iksiridir dili yapraklar.
Ispartalı Zeki gururla yazar,
Dünya genelinde buluyor pazar,
Mavi boncuk takın değmesin nazar,
Güzellik sembolü güllü yapraklar.
Ispartalı Zeki Çelik TÜRKİYE İLESAM il temsilcisi.
