Devri âlem zamanım, duygu düzen ağlıyor
Nefti yeşili aylar, yer durur birbirini
Prangalı rüzgârım, esmez kader bağlıyor
Küflü yıllarım vurur, istemem hiçbirini
 
Vuslat kanatsız melek, gelip de bulmaz beni
Hüzzam çalıyor gönlüm, neymiş çalınan beste
Sevdandan geçebilsem, gönlümde solmaz teni
Tellerine kırgınım, çıkmaz salınan seste

Sevgili dile geldi, çekemezmiş gururu
feda ettim yüreği, çulu serdim ayaza
Anlamsız sevinçleri, ekemezmiş süruru
Bilmem belki çıkarım, ya da çıkmam bu yaza
 
Tellal olmuş dertlerim, ardı ardına koşar
Felek şaşkın mustarip, tutunamadım dala
Sussam da susmasam da, kendi kendine coşar
Ben, sana emanettim, nasıl girerim sala
 
Zalim yar ruhsuz çıkıp, can bedeni sıkınca
Daha yeni anladım, kurt kuzuyla olmazmış
Umudum berelendi, kader dişli çıkınca
Tulumba akmayınca, puslu bardak dolmazmış

 
( Kader Dişli Çıkınca başlıklı yazı GülsenTunçka tarafından 22.02.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.