Geceleri İçin için ağladığını Duyuyorum. Sonra yatağından kalkıp Banyoya gidiyorsun.
Ben o vakit
Gelip yatağının boşluğuna sığınıyorum. Babam arkası dönük Uyuyor derin derin. Bir dev gibi Eziyor rüyasında karıncaları Farkına bile varmıyor ezilenlerin, Bunu en iyi Sen biliyorsun.
Sen o vakit
İntihar kusuyorsun lavaboya. Tırnaklarını Duvarlarda törpülüyorsun. Sesin İncecik sızıyor duvarlardan Korkuyorum o zaman anne En çok,sensiz yalnız kalacağımdan Bir bilsen ,nasıl korkuyorum.
Gelip bulduğunda beni yatağında Beni koklayarak kucaklıyorsun. Yatağıma yatırıyorsun yeniden, Sıcaklığım geride kalıyor anne Üşüyorum.
Ellerin titriyor anne Yüreğin de öyle Hissediyorum. Beni yaralı bir serçe gibi kucaklamışken Sen hala ayağı bağlı bir serçe olarak Çırpınıyorsun.
Anne Biliyor musun Ben bugün ilk kez okudum. Senin cebinden düşen Bir kağıtta yazılanlarla başardım bunu.
" Bıçak keskinliğini bilseydi Kendine bir el arar mıydı "
Diyorsun.
Okuduklarım Hiç bana anlattığın Masallara benzemiyor anne, Ne olur sarıl bana Korkuyorum.
( Gözlerinde Kağıt Gemilerim Yüzüyor Anne başlıklı yazı ÇİLER GÖKSEL tarafından 7.03.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
