Bir gün her şeyi unutup bana gelsen
baktığın o gözleri..
dudaklarından çıkan sözleri..
onda bulduğun sevgiyi..
unutup bana gelsen.
Hiç gitmemezcesine..
Benim olur benim kalırcasına...Tutsan ellerimden şöyle sıkıca ŞaRa'm desen
Şiir'im desen.. sonra sabahlara kadar birbirimizi izlesek.
Aşk koksa oturduğumuz sandalyeler,
Masalar keman gözlerin gül olsa..
Banada mum olup yanmak kalır.
O aşk elbette yine o mekanda kalır.
Sabah olur anlarsın benden daha güzelleri var.
Güneşin ışığına, denizin mavisine, çiçeklerin rengine kaptırısın kendini.
Sonra o'na koşarsın
Koşmakta ne ki sevdanı kanat yapıp uçarsın..
Elif gecede kalır..
Adı gibi dürüst, dimdik, ayakta.
Yanlış biliyorlar Elif'i Şair'im.
Elif yalancı, elif yanlış , elif yıkılan
Elif'te senin gibi paronayak.
senin onu sevdiğini yazmıyor ama,
daha da kötüsü hissediyor.
Hislerimi aydınlığa çıkarda gel.
Mum olup yanmaya razıyım bir geceliğinede olsa..
gel..
ŞaRa'dan ŞaiR'ine
(
Elif başlıklı yazı
ŞaRa tarafından
10.03.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
