Senin ki!
Vurdumduymazlık kardeşim
Ellerini yılanın deliğine atmadığından kelli
Bir türküye ayaz olacakmış gecelerin/
Kalede can tarlası ortasında bilmem ne
Çığırtkanlıkta bir yere kadar
Düşün kalemin altında
Ne aflar ne idamlar yatar
Aşk sığınak bir yalnızlık gibi
Kolaçan eder insanın beynini
Uyum ne şapşal şey kardeşim;
Dilin uyumu sevda uyumu
Bir zamanın dolu tarafından bak
Hayat östaki borusunda yeşerir
Kalp cidarında mort/
Kadınlar can eriği aşermiyor artık
Erken kabuk değil yaralar
Sen!
Erken alık
Heves gelin
Sen doyumsuzsun kardeşim;
Sil beni dudaklarından, ellerinden
Bir daha açılmasın göz pınarların
Açlıkla bana dair/
Şimdi!
Yedi kat yerin altına git
Adalet hançerini yut
Çünkü bir daha af yok
Bir daha af/
Yaralı kanatlarımdan
Kargalar uçursun sen
Can alazına…/