Sonra hissizleşti kadın 
Ne sevilme isteği 
Ne de sevme gereği 
Beklenen biri yoktu artık 
Ne de bir bekleyeni


Ne kapı ziline heyecanla koşmalar 

Ne de telefon çaldığında kalbi yerinden çıkmalar 
Sanki sakar bir avcının kurşununa kurban edilmişti ruhu 
Hissizce yaşıyordu


Evet yaşıyordu
Geceleri derin derin uyuyabiliyordu 
Ağlamıyordu da artık eskisi gibi
Narkoz ile uyuşturulmuş gibiydi, beyninin içi
Dinliyor da duymuyor gibi
Bakıyor da görmüyor gibi
Aynı noktaya dakikalarca boş boş bakıyordu


Sabah olmuş güneş doğmuş
Ya da kar yağmış
Bahar gelmiş
Hayatın hiçbir hälinin
Bir güzelliği, önemi yoktu
Çünkü ruhu yorgundu
Ve bir daha kırılamayacak kadar kırgın
Çünkü
 hâlâ derinlerinde sakladığı sustuğu, acıtan acısı sessiz sessiz kaynıyordu


Feryat figan etmekten
Merhametsizden merhamet dilenmekten yorulmuştu
Kadın derin susmuştu
Ha yaşıyor ha yaşamıyordu


Ve bir şair "Aşktan öleni hiç görmedim" diyordu 
Peki ya hissizleşen insan yaşıyor muydu?. 


Yemin 

( Hissizleşti Kadın başlıklı yazı Yemin tarafından 9.11.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu