Ateşte Eriyen Mum Gibiyim
Kimi övündü malı mülküyle.
Kimi de elindeki gücüyle.
Yıllar aynı göstermedi.
İnsanı baktığı aynalarda.
Zamanın değirmeni.
Ömrü yavaş yavaş öğütür.
Düşen takvim yapraklarında.
Fidan ağaç oldu.
Kah rüzgar kah fırtına.
Art arda vurdu durdu.
Saçtaki siyahlar.
Her gecenin gelişinde.
Adım adım boyanır oldu beyaza.
Bazen gam bazen de efkar.
İçimi döktü mızrap ile sazın teline.
Soğuk bir kış gecesinde.
Otururken evimin cam kenarında.
Buhulanan camlar ardında.
Çöldeki serap misali.
Dokunmak istesem kaybolacak.
Hayallini görüyorum.
Gece saat üçü gösterirken.
İzlerim koca şehri ve sokaklarını.
Yalnızlığa yanan ışıklarını.
Gün be gün eriyorum.
İşte böyle yokluğunda.
(
Ateşte Eriyen Mum Gibiyim başlıklı yazı
ÖNDER_34 tarafından
17.09.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
