Ateşi sönen bu aşkın.
Ayrılığın esen rüzgarında savur.
Kalan küllerini.
Nasılsa artık kıvılcım saçmayacak.
Ne kadar da bıraksa da is.



Kapağını açmadığım albümdeki.
Resimlerde bıraktım o mutlu günleri.
Mazinin rafların da üstü toz tutmuş.
Dokunupta tekrar açmaya yok niyetim.
O kapanan gönül yaramı.



Çorak bir dağ oldu. 
Aramızda yılların mesafesi.
Bir damla yağmur düşmedi.
O günden beri o dağa.
Artık mümkün değil. 
Bekleme yeşermesini.



Aklıma düşmüyorsun eskisi kadar.
Ancak yılda bir hatırlarım seni.
Onuda sanma sevdiğimden.
Verdiği sözlerde durmayan.
Bir insan olarak hatırlarım.
Çünkü yılda bir. 
Hatırlanmayı sen seçtin.
( Savur Rüzgarda Biten Aşkın Küllerini başlıklı yazı ÖNDER_34 tarafından 16.10.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu