Son Tren
Son tren kalkıyor istasyon da.
Gecenin on ikisinde.
Hava soğuk ayaz.
Eskiden kalma bir valiz tahtadan elimde.
Vagona ilerliyorum üşüyen ayaklarımla.
Yüreğimde hüzün.
Yağmur bulutu oluyor gözlerimde.
Çekildim vagonun en köşesine.
Daldım şehrin cama yansıyan.
Şehir ışıklarına uzun uzun.
Dipsiz kuyu olan.
Hatıralara daldım.
Güz mevsimi rengine boyanmıştı.
Fırtınalar kopan yüreğimde.
Sanki bilmediğim yerlere.
Gider gibiydim.
Yaşanan duygular.
Nesne değil ki.
Terk ettiğin yerde bırakasın.
Seninle gelir gittiğin her yere.
(
Son Tren başlıklı yazı
ÖNDER_34 tarafından
8.12.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
