Döküldü boncuk boncuk.
Geceye ucu açık.
Akıl firar da kör kuyularda.
Beden olduğu yerde.
Ruh sanki göç etmiş.
Başı dumanlı dağlar.
Kar yağmış eteğine.
Rengi beyaz güneşi eksik.
Gönül sıcaklığı artı değil.
Dibe vurmuş sıfırın altında eksi.
Dönen bir dünya yirmi dört saat.
Azalmayan çoğolan mesafeler.
Açıldıkça açıldı aramızdaki kara çalı.
Gölgenin rengi siyah misali.
Karaya çalıyor beyaz bulut mavi gökte.
Araf ta gibiyim uyandığım bugün yine.
Yarım kalan umutlar.
Kararlar kararsız günde.
Başladı günümün ilk saatin de.
Derbeder yaralar depreşti.
Kabusum oldu daha akşam olmadan.
Bir alaca kızıl renk çöktü.
Gökten yere doğru.
Geldi hafiften bir soğuk esinti.
Sardı evin dört bir yanını.
Davetsiz misafir kovsan da gitmez.
Adı hüzün yağmurları.
