Yüreði boydan boya yýrtýlmýþtý. Bir kâðýt parçasý yok yok bez parçasý gibi. Kirpiklerini

yummuþ, dudaklarýný ýsýrmýþtý. Görmesin ve duymasýn diye ýstýrabýný el âlem.  Bir elbise yýrtýldý mý yama yapýlýrdý,  sökük oldu mu dikilirdi. “Kalp yýrtýldý mý ne yapýlýr peki?”  diye sordu bana. Yani elbiseleri yamayan, sökükleri diken terziler var ama yürek yýrtýðýný diken terzi yok. Acýsý yüzünden okunuyordu kadýnýn. Acýnýn resmiydi baktýðýnýzda gördüðünüz. Sonra:

-              Rabbe dua etmelisin, dedim. Kalp yýrtýðýnýn terzisi o. dedim.

-              Amenna. dedi tam bir teslimiyetle.

-              Yama olamadýn yaralarýma, merhem… Þifasýn sen oysa boydan boya nimetsin, tepeden týrnaða umutsun. Rabbim müdahil ol diye gönderdi seni yaralarýma. Can kesiði dikiþ tutar mý hem? Ýt ýsýrýðý gibi. Kendi kendine kaynayacak o kesik ve zamanla kapanacak.

-              Kalbim aðrýyor.

-              Sabret.

-              Geçer mi?

-              Ýllaki.

-              Gel onar kalbimi.

-              Baþkasýnýn kesiðine yama olamam.

-              O kadar netsin ki! Hak vermemek sana mümkün deðil dostum. Baþkasýnýn kýrdýðý dalý sen yeþertemezsin. Þifacýsý sen deðilsin baþkasýnýn açmýþ olduðu derdin. Ve içimdeki bu yaranýn merhemi, kalbimdeki bu yýrtýðýn yamasý… Ama iyi geliyorsun. Teskin ediyorsun acýlarýmý. Allah seni bana niye yolladý? Bu zahmetli yolculuðumda çýktýn karþýma.

-              Evet, yoluna çýktým çünkü yolunu þaþýrmýþtýn ve uçuruma yönelmiþtin.

-              Býraksaydýn keþke! Düþseydim uçurumdan. Ruhumun paramparça olduðu bir dünyada etim kemiðim de paramparça olsaydý.

-              Daha deðil, bu seni güçlü kýlacak. Ve ayaða kalkacaksýn tekrar. Yolunu bulmalýsýn, seni huzura eriþtirecek ve feraha erdirecek yolu… Sadece fener tuttum yoluna, yoluna gir ve devam et diye. Ufacýk bir dokunuþ… Ýstikametin uçurum olmasýn istedim. Ama yolunu yine kendin çizmelisin.

-              Doðruyu bulur muyum?

-              Ýçini dinle, güzellik ve iyilikle dolu bir kalp yýrtýlsa da kýrýlsa da çarpacaktýr yine aþkla sevgiyle.

-              Mümkün deðil!

-              Bu umuttur. Ve umudun olduðu kalpte imkânsýz bir þey yoktur.

-              Kalbim öyle yýrtýldý ki ona dikiþ atmak yahut onu dikmek mümkün deðil. Bir zalimin elinde mahvoldum, kahroldum. Çöle döndü gözlerim, kirpiklerime kadar kýrýldým. Sözlerim bitti mutluluða dair. Nerede akþam orada hüzün… Göðüm kapalý hep bir tutam maviye teþneyim. Dallarým kýrýldý bir demet çiçeðe hasretim. Gülüþüm kayboldu, bakýþým… Adým atacak mecalim kalmadý. Ýþte sensin ayakta durmama vesile. Soluk alabiliyorsam oksijenim sensin. Allah seni bana niye yolladý? Yaramý deþiyorsun sonra iyileþmesi için o taze yaraya tuz serpiyorsun. Canýmý yakan sen deðilsin. Aðrýma sebep olan da deðilsin. Ama garip bir þekilde iyi geliyorsun bana. Bir kuþ uçuyor kalbimde sen konuþunca. Ruhum bir çýkýþ buluyor bu mahpuslukta. Evet, sen elindeki fýrçayla dört duvara pencere çiziyorsun ve güneþ giriyor içeri. Kapý çiziyorsun bahçeye açýlýyor.

-              Kendine dön biraz, baþkasýný düþünme. Kalbini bir kâðýt parçasý gibi yýrtanýn senin ömründe zerre miskal ehemmiyeti olmamalýdýr. Onu fikirlerinden çýkarmalýsýn, kalbinden silmelisin. Bak yoksa kalbindeki eksikliðe yama, o yýrtýða dikiþ ve gözyaþlarýna mendil olacak birini dahi bulmakta zorlanacaksýn.

-              Onu unutmam mümkün deðil galiba ben onunla öleceðim. Onsuz bir an bile yapamýyorum. Ama onun umurunda bile deðilim. Ne arýyor ne soruyor. Nasýl birisini sevmiþim aklým almýyor.

-              Halen aklýnda o, onu hatýralarýnýn küflü mezarlýðýna defnetmediðin sürece asla unutamazsýn. Ve bu aðrýyý hep çekeceksin.

-              Mahvettim kendimi. Ben kendimi tanýyamýyorum artýk.

-              Liseli âþýklar gibisin, inan.

-              Elimde deðil; ben sevdim o sevmedi. Bütün hikâyemin özeti bu…