Ne gülmüþüm yokluðunda ne gün yüzü görmüþüm

Iþýðýna ihtiyacým var be güneþim

Sensiz dönmüyormuþ dünya karanlýkta körmüþüm

Aþýðýna geceleri yar be güneþim

 

Senmþsin sen gözlerimin ýþýk fer’ine

Koyamadým kimseleri senin yerine

Karanlýklarda düþmüþüm dibe derine

Aydýnlat dört bir yanýmý sar be güneþim

 

Anladým ki hayat bana senden akýþmýþ

Yaþamak gül cemaline öyle bakýþmýþ

Baharsýzým sensiz meðer her iklim kýþ’mýþ

Dört mevsim zemheri soðuk kar be güneþim

 

Ey þulem tek aydýnlýðým gözümün nur’u

Bilirsinki sana sevdam pak temiz duru

Senden sonra görülmedi gözlerim kuru

Sensin gönlüme geçilmez yar be güneþim

Üþüyen ruhuma sensin nâr be güneþim