Meh-pâre
İlahi bir sabırla, yürürken izlerinden
Zay olmuş bedeninde, önce kefenin soldu
Emanet bu canımla, canela gözlerinden
Dalarken derinlere, gözlerim yaşla doldu
O debdebeli günler, nasıl da çabuk geçti
Hayat sanki bir sınav, nihai bizi seçti
Ayrık otu dururken, merendi bizi biçti
Ardından acımayıp, aşkı gömenler oldu
Şimdi sensiz yüreğim, sığmıyor hiçbir yere
Gururum ayak altı, düşerken pare pare
Ne düşüşler yaşadım, senden sonra kaç kere
Meh-pâre'm diyen dilin, artık mazide kaldı
Bu cansız bedenimde, soluyorken biçare
Yusuf'su bu güzellik, silinmesin yok yere
Her adımda bin çığlık, her yanım yara, bere
Saadet denen o şey, bilmem kime kuruldu
Araf'lardayım şimdi, kalbim karanlık çukur
Meyûs bu halim ile, kalmadı bende huzur
Feri çekilmiş gözler, şimdi öylesi mahmûr
Mûnise'm derken dilin, mevt seni benden aldı.
Kardelen
06.10.2020
1998 yılında kaybettiğim eşime ithafen..
Sözlük;
Mûnise;Hayat yoldaşı, can yoldaşı.
Meyûs:Üzgün, kederli, karamsar, umutsuz.
Fer;Gözde canlılık, güç, parlaklık.
Zay:Kayıp, boş.
Zay olmak;Zayi olmak, yitik, kaybolmak.
Debdebe; Görkem, gösteriş
Meh-pâre;Ay parçası, güzel.
Mevt;Ölüm.
Cenela;Gözlerinin güzelliğinden içtenliği okunan, ela göz.
Merendi;Bir biçki aleti, tırpan.
Nihai;en son, sonuncu.
Mahmûr;Ağırlaşmış göz, baygın göz
(
Meh-pâre başlıklı yazı
KARDELEN tarafından
6.10.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
