Yalnız rıhtımın kenarında
İzlerim yavaşça gelen dalgaları
Bir yaz gecesinin gece vakti
Hafif ılık esen rüzgarı çarpar yüzme
Gökte ay yarım yakomuz gibi
Düşer koyulaşmış mavinin üstüne
Kumsal ıslanır dalganın çarpmasıyla
Kaybolur İzlerim ardımda
Yürürüm bir baştan uzak ucuna
Yanıp sönen deniz feneri
Yol siyahın göbeğinde gelip geçen
Gemi ile vapurlara
Sakin evsizler dışında kimse yok sokaklarda
Caddeyi aydınlatan vitrin ışıkları
Karışır renkler sarımsı yanan
Sokak lambalarıyla üşütmeyen rüzgar
Geçer dağınık saçlarımın arasında
Geceyle gündüz arası bir gibi geldi
Gören seyir eden gözlerimin manzarasında
Karanlık köşe başları başka alem arka sokakları
Yıkık dökük harebe kimsenin olmadığı yapılar
Kaybolmuş çoktan oralarda yaşam izleri
İçerisinde sokak hayvanları
Bakınca uzakta görünür ışık saçan gözleri
Sessizce soranım kendime içten
Nerede ilk son sahipleriniz
Birden bozulur şiir yazma duygusu bende
Geldi çattı tan o vakti hafice
Koyu renk biraz maviye bürünmeye başladı
Doluşu verdi gecenin boş bıraktığı sokakakara
Boş bir kalabalık selamsız sabahsız
Sanki kavurucu güneşli gün geleceğe benziyor
Haziranın son gününde
(
Yalnız Rıhtım Kenarında başlıklı yazı
ÖNDER_34 tarafından
18.05.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
